آیا توکن با کوین تفاوت دارد ؟
آشنایی با بازار ارزهای دیجیتال برای کاربران معمولاً با شناخت دو رمزارز بیت کوین و اتریوم است. اما هرچه بیشتر در این بازار فعالیت داشته باشید، بیشتر با اصطلاحات جدید و رمزارزهای جدید مواجه خواهید شد. در این مسیر، یک سوال پیش می‌آید : پروژه بلاکچین و رمزارزی که بعد از بیت کوین به وجود آمده‌اند به چه عنوانی معرفی شده اند و کوین و توکن چه تفاوتی دارند؟ برای درک بهتر این پروژه‌های ارز دیجیتال، دو اصطلاح کوین و توکن به کمک کاربران خواهد آمد. . اگر این تعریف برای شما نا آشناست، نگران نباشید و این مقاله را تا پایان دنبال نمایید. در این مقاله ابتدا با بیانی کاملاً ساده توضیح می‌دهیم که تفاوت کوین و توکن در بازار ارزهای دیجیتال چیست؟
توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟
در بازار ارزهای دیجیتال، یک توکن ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را ندارد و روی شبکه‌های دیگر مانند اتریوم جابه‌جا می‌شود. بنابراین در بازار ارزهای دیجیتال مهم‌ترین چیزی که یک توکن را با کوین متمایز می‌کند، داشتن یا نداشتن بلاک چین مستقل است. طبق این تعریف، یک کوین ارز دیجیتالی است که بلاک چین مستقل خود را دارد.
بیت کوین، اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت کوین کش، کاردانو و صدها ارز دیجیتال دیگر که بلاک چین‌های اختصاصی خود را دارند در دسته‌بندی کوین‌ها جای می‌گیرند.
از بزرگترین توکن‌های بازار هم می‌توان به تتر، چین لینک، دای (Dai)، آوی (Aave)، یرن فایننس (Yearn.Finance) و بت (BAT) اشاره کرد.
نکته بسیار جذابی که وجود دارد این است که در زمان نگارش این مقاله در صرافی های ارز دیجیتال، معاملات خرید و فروش رمزارزها در حقیقت توکن هستند و از بلاک چین‌هایی مانند اتریوم، بایننس چین (Binance Chain)، ایاس و تزوس استفاده می‌کنند. اولین مرجعی که کوین و توکن را از یکدیگر متمایز کرد، وب‌سایت کوین مارکت کپ (Coinmarketcap) بود
فراموش نکنید که توضیحات ارائه‌شده درباره تفاوت کوین و توکن، بر اساس ذهنیت موجود در بازار بود. از نگاه کلی‌تر و دقیق‌تر، هر واحد ارزی مستقل در یک شبکه می‌تواند توکن در نظر گرفته شود. با این تعریف، اتر، ارز دیجیتال بومی شبکه اتریوم هم یک توکن محسوب می‌شود، اما در بازار اتر را یک کوین در نظر می‌گیرند.
بیشتر توکن‌ها در دنیای ارزهای دیجیتال، «توکن‌های کاربردی» هستند. این توکن‌ها امکان دریافت کاربرد خاصی از یک پروژه را فراهم می‌کنند که تنها در اکوسیستم مربوط به آن قابل‌استفاده است.
برای مثال، اگر پروژه‌ای با این هدف کار خود را آغاز کند که بلیت اتوبوس‌های بین‌شهری را تنها با توکن‌های مخصوصی بتوان خریداری کرد، در این صورت کاربرد آن توکن تنها برای خرید بلیت‌ها خواهد بود و نمی‌توان به‌عنوان مثال از آن برای خرید غذا از رستوران استفاده کرد. در ادامه مقاله به‌طور مفصل درباره انواع توکن‌ها می‌خوانید.
ساخت توکن برای توسعه‌دهندگان بلاک چینی بسیار راحت‌تر از ایجاد یک بلاک چین و شبکه مستقل است و در بیشتر مواقع پروژه‌ها می‌توانند بدون نیاز به هزینه‌های نجومی برای طراحی یک بلاک چین، ارز دیجیتال خود را بسازند و به اهداف اولیه خود برسند. پروژه‌هایی که قصد توسعه یک بلاک چین را دارند، معمولاً ابتدا از یک بلاک چین واسطه برای خود توکن ایجاد کرده و پیش‌فروش یا همان عرضه اولیه سکه (ICO) برگزار می‌کنند و در ازای پول ملی یا ارزهای دیجیتال دیگر توکن‌های خود را پیش از راه‌اندازی پروژه به فروش می‌رسانند. ارزش این توکن‌ها رابطه مستقیمی با وضعیت پروژه و حرکت آن در راستای اهدافش خواهد داشت.
همچنین، برخی توکن‌ها پس از اینکه به حد کافی توسعه پیدا کردند، به‌دنبال ایجاد بلاک چین اختصاصی خودشان می‌روند و به کوین تبدیل می‌شوند. در حالی که کوین‌ها هر کدام می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، توکن‌ها روی کیف پول‌های بلاک چینِ میزبان ذخیره می‌شوند. به‌عنوان مثال، تمام توکن‌های مبتنی بر اتریوم، روی کیف پول‌ها و آدرس‌های اتریوم ذخیره می‌شوند، اما نمی‌توانید بیت کوین را روی آدرس اتریوم ذخیره کنید، چون یک کوین است.