پارس بیتی گرامی برای کمک به شما در سهولت درک مفاهیم، واژه نام‌های از کلمات و اصطلاحات ارز دیجیتال را تهیه کرده ایم. در این صفحه اصطلاحات ارز دیجیتال به زبان ساده در اختیار شما قرار دارد و ما مرتباً این واژه نامه را به روزرسانی خواهیم کرد.
بلاکچین تجاری یا Enterprise Blockchain به نوعی از فناوری بلاکچین گفته می‌شود که به طور ویژه برای استفاده سازمان‌ها و کسب‌وکارها طراحی شده است.
این نوع بلاکچین‌ها با هدف پاسخگویی به نیازهای خاص سازمانی مانند افزایش سرعت تراکنش‌ها، مقیاس‌پذیری بالا، امنیت پیشرفته و قابلیت یکپارچه‌سازی با سیستم‌های موجود ایجاد شده‌اند.
برخلاف بلاکچین‌های عمومی مثل بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) که به همه کاربران اجازه دسترسی می‌دهند، بلاکچین‌های تجاری اغلب خصوصی یا هیبرید بوده و دسترسی محدود به افراد یا نهادهای خاص دارند. پروتکل‌ها و الگوریتم‌های اجماع در این بلاکچین‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پاسخگوی کاربردهای تخصصی کسب‌وکارها باشند. شرکت‌های مطرحی مانند IBM و Microsoft در حال توسعه و ارائه این نوع بلاکچین‌ها برای صنایع مختلف هستند.
بلاک در بلاکچین به مجموعه‌ای از داده‌ها گفته می‌شود که اطلاعات مربوط به تراکنش‌های شبکه رمزارز را به‌صورت دائمی ثبت می‌کند.
هر بلاک مشابه یک صفحه از دفتر ثبت حساب‌ها است که شامل تراکنش‌های انجام شده در یک بازه زمانی مشخص می‌باشد. این ساختار باعث می‌شود داده‌ها به صورت زنجیره‌ای و غیرقابل تغییر ذخیره شوند.
بلاک جنسیس اولین بلاک در هر شبکه بلاکچین است که پایه و اساس کل زنجیره را تشکیل می‌دهد. این بلاک که معمولاً با نام بلاک صفر یا بلاک شماره یک نیز شناخته می‌شود، نقطه شروع استخراج و تایید تراکنش‌ها در شبکه است و بدون آن بلاکچین شکل نمی‌گیرد.
بلاک کهنه به بلاکی گفته می‌شود که با موفقیت استخراج شده اما به دلیل اینکه بلاک دیگری با ارتفاع مساوی زودتر به زنجیره اصلی اضافه شده است، وارد بلاکچین نمی‌شود و از اعتبار ساقط می‌شود.
بلاکچین یک نوع پایگاه داده توزیع‌شده و غیرمتمرکز است که اطلاعات را به صورت بلوک‌هایی متصل به هم ذخیره می‌کند. این فناوری پایه و اساس ارزهای دیجیتال بزرگی مانند بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) است. بلاکچین تضمین می‌کند که داده‌ها به صورت شفاف، امن و تغییرناپذیر در سراسر شبکه ذخیره شوند.
بلاکچین خصوصی شبکه‌ای است که تحت کنترل یک سازمان یا نهاد واحد قرار دارد و دسترسی به آن محدود و تنها با مجوز مدیر شبکه امکان‌پذیر است. این نوع بلاکچین برخلاف شبکه‌های عمومی غیرمتمرکز بوده و معمولاً برای نگهداری اطلاعات حساس و محرمانه درون سازمان‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرد.
بلاکچین عمومی یک شبکه کاملاً باز و غیرمتمرکز است که هر فرد با داشتن دسترسی به اینترنت می‌تواند در آن شرکت کند، تراکنش‌ها را تایید کند و در ایجاد بلاک‌های جدید نقش داشته باشد. نمونه‌های معروف آن بیت کوین و اتریوم هستند که به کاربران امکان مشارکت آزاد را می‌دهند.
بلاکچین لایه اول به شبکه اصلی بلاکچین اشاره دارد که مسئول پردازش و ثبت تراکنش‌ها است. بهبود مقیاس‌پذیری این لایه از طریق تغییر الگوریتم‌های اجماع یا افزایش توان پردازش، به بهبود سرعت و کارایی شبکه کمک می‌کند.
بلاکچین هیبرید ترکیبی از ویژگی‌های بلاکچین‌های عمومی و خصوصی است که امکان دسترسی عمومی به برخی اطلاعات و کنترل محدود به گروه‌های خاص برای داده‌های حساس را فراهم می‌کند. این مدل مناسب سازمان‌هایی است که همزمان نیاز به شفافیت و حفظ حریم خصوصی دارند.
بلاکچین کنسرسیوم نوعی بلاکچین خصوصی است که در آن چند سازمان مشخص به صورت مشترک کنترل شبکه را بر عهده دارند. این ساختار به اشتراک‌گذاری امن داده‌ها میان اعضای کنسرسیوم بدون دسترسی عمومی کمک می‌کند و ویژگی‌های شفافیت و تغییرناپذیری بلاکچین را حفظ می‌کند.
بول ران به دوره‌ای از بازار گفته می‌شود که قیمت دارایی‌ها مانند سهام یا رمزارزها به طور پیوسته و بلندمدت در حال افزایش است. این وضعیت نشان‌دهنده اعتماد و خوش‌بینی سرمایه‌گذاران به آینده بازار است و معمولاً با حجم بالای معاملات همراه است.
بیت کوچکترین واحد بیت کوین (BTC) است که معادل یک میلیونم یک بیت کوین (BTC) ا می‌باشد. این واحد برای اندازه‌گیری مقادیر کوچک بیت کوین کاربرد دارد.
آدرس در دنیای ارزهای دیجیتال به مکانی گفته می‌شود که می‌توان دارایی‌های دیجیتال را به آن ارسال یا از آن دریافت کرد. این آدرس معمولاً از ترکیب حروف و اعداد تشکیل شده و می‌تواند به صورت متن یا کد QR برای سهولت انتقال با دیگران به اشتراک گذاشته شود.
آدرس عمومی نسخه هش شده کلید عمومی کیف پول است که معمولاً ۱۶۰ بیت طول دارد. این آدرس نقش کلیدی در دریافت ارز دیجیتال ایفا می‌کند و می‌توانید آن را به دیگران بدهید تا برایتان ارز دیجیتال ارسال کنند. کلید عمومی نیز برای تایید مالکیت شما نسبت به این آدرس به کار می‌رود.
آدرس ونیتی نوعی آدرس سفارشی شده در کیف پول‌های رمزارز است که بخشی از آن شامل ترکیبی دلخواه از حروف و اعداد است. برخلاف آدرس‌های معمولی که به صورت تصادفی ساخته می‌شوند، آدرس ونیتی قابلیت شخصی‌سازی و شناخته‌شدن آسان‌تر را فراهم می‌کند. تولید این آدرس‌ها با نرم‌افزارهای ویژه‌ای انجام شده و می‌تواند زمان‌بر و نیازمند توان پردازش بالا باشد. این نوع آدرس برای اهداف برندینگ و افزایش اعتماد کاربران بسیار کاربرد دارد.
به طور مثال : به جای آدرسی مثل 0x4f3c2e7b9a...، می‌توانید آدرسی داشته باشید که با 0xParsBit شروع شود و به‌راحتی شناخته شود.
آربیتراژ به فرآیند خرید ارز دیجیتال از یک صرافی با قیمت پایین و فروش آن در صرافی دیگر با قیمت بالاتر گفته می‌شود. این استراتژی معاملاتی با بهره‌گیری از اختلاف قیمت در بازارهای مختلف، فرصتی برای کسب سود بدون ریسک محسوب می‌شود.
آلت کوین به تمام رمزارزهایی گفته می‌شود که پس از بیتکوین به وجود آمده‌اند. این کوین‌ها جایگزین بیتکوین محسوب می‌شوند و تنوع زیادی دارند؛ از جمله معروف‌ترین آنها اتریوم (ETH) است. آلت کوین‌ها ممکن است بر بستر بلاکچین‌های متفاوت یا حتی ساختارهای غیر بلاکچینی پیاده‌سازی شوند.
آنارکو کاپیتالیسم فلسفه سیاسی‌ای است که خواهان حذف دولت‌های مرکزی و تاکید بر مالکیت خصوصی و بازار آزاد است. بسیاری از پیشگامان بیت کوین طرفدار این مکتب فکری بوده‌اند و آن را راهی برای بازگرداندن قدرت به مردم می‌دانند.
آپشن قراردادی است که به دارنده آن حق خرید یا فروش یک دارایی با قیمت مشخص را می‌دهد. این قراردادها به دو نوع آمریکایی و اروپایی تقسیم می‌شوند؛ در نوع آمریکایی، می‌توان در هر زمان پیش از تاریخ انقضا از آپشن استفاده کرد، اما در نوع اروپایی، تنها در تاریخ انقضای قرارداد مجاز است.
Txid یا شناسه تراکنش، شماره شناسایی منحصر به فردی است که به هر تراکنش در شبکه بلاکچین اختصاص می‌یابد. با وارد کردن این شناسه در مرورگرهای بلاکچین، می‌توان جزئیات تراکنش مانند وضعیت، تاریخ، مقدار و کارمزد را مشاهده کرد.
ابر رایانه دستگاهی با توان محاسباتی بسیار بالا است که قادر به پردازش حجم عظیمی از داده‌ها در زمان کوتاه می‌باشد و برای انجام محاسبات پیچیده به کار می‌رود.
ابزاری برای نگهداری دارایی است که ارزش خود را در طول زمان حفظ می‌کند و می‌توان آن را در آینده به راحتی مبادله یا نقد کرد. بیت کوین (BTC) و برخی کالاها مانند طلا از جمله ابزارهای ذخیره ارزش شناخته می‌شوند.
EEA یک نهاد صنعتی است که به منظور ارتقا و توسعه فناوری بلاکچین اتریوم (ETH) و ایجاد استانداردهای باز برای شرکت‌ها تشکیل شده است. این اتحاد شامل شرکت‌های فناوری، مالی، دانشگاه‌ها و استارتاپ‌ها است.
اتر، ارز دیجیتال اصلی شبکه اتریوم (ETH) است که به عنوان پاداش برای ماینرها در فرآیند استخراج استفاده می‌شود و برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در این شبکه کاربرد دارد.
WETH توکنی است که نماینده اتر با نسبت ۱ به ۱ بوده و به کاربران اجازه می‌دهد اتر را در پلتفرم‌های غیرمتمرکز مبتنی بر ERC-20 مبادله کنند. برای مثال، تبدیل اتر به WETH پیش‌نیاز تبادل آن با سایر توکن‌ها در یونی سواپ است.
اجماع به توافق همه شرکت‌کنندگان شبکه بر سر ترتیب و صحت تراکنش‌ها در بلاک‌ها گفته می‌شود. الگوریتم‌های مختلفی برای اجماع وجود دارد که مشهورترین آنها گواه اثبات کار (PoW) و گواه اثبات سهام (PoS) هستند.
فرآیندی است که در آن چندین رایانه در شبکه به صورت غیرمتمرکز روی داده‌ها توافق می‌کنند، بدون آنکه نیاز به نهاد مرکزی باشد. این مکانیزم پایه عملکرد بلاکچین‌ها است.
روشی امنیتی که علاوه بر پسورد، نیازمند وارد کردن یک کد دوم (معمولاً از طریق اپلیکیشن‌هایی مانند Google Authenticator) برای ورود به حساب کاربری است. 2FA به طور گسترده در صرافی‌های رمزارز برای افزایش امنیت استفاده می‌شود.
احساس یا تمایل کلی سرمایه‌گذاران نسبت به یک دارایی یا بازار که می‌تواند صعودی، نزولی یا خنثی باشد. این احساسات بر قیمت‌ها تاثیرگذار بوده و از طریق داده‌های بازار و شبکه‌های اجتماعی تحلیل می‌شود.
شماره یا موقعیت یک بلاک در زنجیره بلاکچین که نشان‌دهنده تعداد بلاک‌های قبل از آن است.
واسطه دیجیتالی برای معاملات است که با استفاده از رمزنگاری، امنیت تراکنش‌ها را تضمین می‌کند و ایجاد واحدهای جدید را کنترل می‌کند. تمامی کوین‌ها و توکن‌های بازار ارز دیجیتال را شامل می‌شود.
رمزارزهایی که به ارزهای فیات مانند دلار متصل هستند و ارزش آنها توسط ذخایر پولی تضمین می‌شود.
توکن‌هایی که ارزش آنها با مقدار مشخصی طلا تضمین شده است؛ به عنوان مثال هر واحد توکن معادل یک گرم طلا ذخیره شده در صندوق است.
نوعی رمزارز صادر شده توسط بانک مرکزی که تحت قوانین و مقررات دولتی اداره می‌شود و نماینده پول رسمی کشور است.
مجموع ارزش کل کوین‌ها یا توکن‌های در گردش یک ارز دیجیتال که از حاصل ضرب تعداد واحدها در قیمت هر واحد به دست می‌آید و معیار مهمی برای ارزیابی حجم بازار است.
تراکنش یا قراردادی که خرید یا فروش رمزارز با تسویه و تحویل فوری انجام می‌شود.
اصطلاحی که به معنای پرهیز از کاری است که باعث ناراحتی یا رنجش وجدان شود.
کاهش موقتی قیمت در بازارهای مالی پس از یک روند صعودی که به تثبیت و تعادل بازار کمک می‌کند و اغلب طبیعی محسوب می‌شود.
روش توزیع رایگان توکن‌ها یا ارزهای دیجیتال به کاربران به منظور تبلیغات و جذب سرمایه‌گذار، معمولاً با انجام وظایف ساده مانند دنبال کردن شبکه‌های اجتماعی.
رمزارزی است که خارج از دفتر کل (لجر) یک بلاکچین خاص ایجاد شده، اما به صورت رسمی در آن شبکه پذیرفته و استفاده می‌شود.
رمزارزی که مستقیماً در دفتر کل یک بلاکچین ساخته شده و در همان شبکه برای تراکنش‌ها و تبادلات مورد استفاده قرار می‌گیرد، مانند بیتکوین.
تابعی است که داده‌های ورودی با اندازه متغیر را به یک خروجی با اندازه ثابت تبدیل می‌کند. این خروجی که به نام‌های ارزش هش (Hash Value)، کد هش (Hash Code) یا ساده‌تر هش (Hash) شناخته می‌شود، در رمزنگاری و بلاکچین کاربرد فراوان دارد.
نوعی تابع هش است که داده‌های ورودی با اندازه‌های مختلف را به مقادیر هش یکتا و ثابت تبدیل می‌کند. این توابع نقش مهمی در امنیت داده‌ها و تایید اعتبار تراکنش‌ها ایفا می‌کنند و اغلب در ذخیره‌سازی پسوردها یا امضای دیجیتال به کار می‌روند.
زمان رسمی انتشار یا راه‌اندازی یک رمزارز، پروژه بلاکچین یا محصول مرتبط با فناوری بلاکچین است.
FUD به انتشار اخبار منفی، شایعات و اطلاعات نادرست در بازارهای مالی، به خصوص ارزهای دیجیتال گفته می‌شود که باعث ترس و نگرانی سرمایه‌گذاران و کاهش قیمت‌ها می‌گردد. این تاکتیک معمولاً توسط نهنگ‌ها، رقبا یا نهادهای مختلف برای دستکاری بازار به کار می‌رود. برای مقابله با FUD باید از منابع معتبر اطلاع‌رسانی استفاده و تصمیمات سرمایه‌گذاری منطقی اتخاذ کرد.
الگویی در بازار که در آن کاهش قیمت موقتی باعث می‌شود معامله‌گران فکر کنند روند نزولی ادامه دارد، اما پس از آن قیمت به سرعت افزایش می‌یابد و باعث زیان کسانی می‌شود که در پوزیشن فروش بوده‌اند.
شرایطی است که پس از عبور قیمت از یک مقاومت، به نظر می‌رسد روند صعودی آغاز شده، اما به سرعت روند معکوس شده و قیمت سقوط می‌کند. این تله معمولاً برای فریب خریداران توسط بازیگران بزرگ بازار استفاده می‌شود.
نوعی توکن دیجیتال که هر واحد آن منحصر به فرد و غیر قابل تعویض با توکن‌های دیگر است. NFTها برای اثبات مالکیت دارایی‌های دیجیتال مانند آثار هنری، موسیقی، بازی‌ها و املاک دیجیتال کاربرد دارند و نمی‌توان آنها را به بخش‌های کوچک تر تقسیم کرد.
پاداشی که به ماینرها در ازای استخراج موفق یک بلاک در شبکه بلاکچین داده می‌شود. این جایزه مشوق اصلی برای پردازش تراکنش‌ها و حفظ امنیت شبکه است.
مجموع پاداش‌هایی که ماینرها به ازای اختصاص دادن توان محاسباتی خود برای تایید تراکنش‌ها دریافت می‌کنند؛ این پاداش معمولاً شامل کوین‌های تازه تولید شده و کارمزد تراکنش‌ها است.
انجمن بلاکچین ژاپن که هدف آن توسعه و ترویج فناوری بلاکچین در کشور ژاپن است و شامل شرکت‌ها، دانشگاه‌ها و نهادهای مرتبط می‌باشد.
واحد کوچک محاسبه کارمزد تراکنش‌ها در شبکه اتریوم است که معادل یک میلیارد Wei می‌باشد. کارمزدهای شبکه اتریوم اغلب با واحد Gwei اندازه‌گیری می‌شوند.
مقدار کل ارز دیجیتال معامله شده در یک بازه زمانی مشخص، مثلاً ۲۴ ساعت گذشته. حجم معاملات نشان‌دهنده میزان فعالیت و نقدینگی یک رمزارز است و در تحلیل روند قیمت‌ها کاربرد دارد.
دستوری که معامله‌گر برای جلوگیری از زیان بیشتر در یک معامله باز تعیین می‌کند تا در صورت رسیدن قیمت به سطح مشخصی، معامله به طور خودکار بسته شود.
حداکثر میزان گسی که برای اجرای یک تراکنش یا قرارداد هوشمند در شبکه اتریوم تعیین می‌شود. این مقدار بستگی به پیچیدگی محاسباتی دستور اجرایی دارد.
اصطلاحی برای سرمایه‌گذارانی که انتظار کاهش قیمت دارند و معمولاً دارایی‌های خود را می‌فروشند تا از ضرر جلوگیری کنند.
هر نوع دارایی دیجیتال که بر پایه فناوری رمزنگاری ساخته شده و می‌تواند به عنوان ارز یا ابزار مالی در سیستم‌های غیرمتمرکز مورد استفاده قرار گیرد.
فروش سریع و گسترده یک رمزارز توسط افراد یا گروه‌هایی است که معمولاً باعث کاهش شدید قیمت آن در بازار می‌شود. این عمل ممکن است برای ایجاد ترس در بازار و خرید ارزان توسط گروه‌های دیگر انجام شود.
فرآیند فروش عمده و سریع یک ارز دیجیتال که منجر به افت شدید قیمت آن در بازه زمانی کوتاه می‌شود.
پایگاه داده‌ای که تمامی تراکنش‌ها و اطلاعات شبکه بلاکچین را ذخیره و ثبت می‌کند. این دفتر کل اساس کار شبکه‌های بلاکچینی است.
دفتر کلی که تحت کنترل یک سازمان یا نهاد متمرکز مانند بانک است و تمام تراکنش‌ها در آن ثبت می‌شود. در مقابل دفتر کل توزیع شده قرار دارد.
دفتر کلی که برای تایید و اعتبارسنجی مدارک و تراکنش‌ها استفاده می‌شود و معمولاً برای اثبات هویت یا اعتبار تراکنش‌ها کاربرد دارد.
نوعی دفتر کل توزیع شده که به همه کاربران اجازه مشارکت و مشاهده داده‌ها را می‌دهد، مانند شبکه بیت کوین (BTC)
هر کسی می‌تواند در این شبکه‌ها به عنوان نود شرکت کند.
سیستم پایگاه داده‌ای که اطلاعات آن در چندین مکان و توسط چندین نهاد به اشتراک گذاشته شده و مدیریت می‌شود، بدون نیاز به یک مرکز کنترل واحد.
دفتر کل توزیع شده‌ای که برای دسترسی به آن نیاز به مجوز یا اجازه از نهادهای مشخص است. این نوع دفاتر برای سازمان‌هایی که باید داده‌های محرمانه خود را حفظ کنند، مناسب است.
نسخه‌ای از دفتر کل توزیع شده که بین تمام اعضای شبکه به اشتراک گذاشته شده و همه آنها به یک نسخه کامل از داده‌ها دسترسی دارند.
سرمایه‌گذاری که مقدار قابل توجهی ارز دیجیتال دارد، اما هنوز به سطح نهنگ نرسیده است. دلفین‌ها در بازار بین سرمایه‌گذاران کوچک و نهنگ‌ها قرار دارند.
نگهداری ارزهای دیجیتال در دستگاه‌هایی که به اینترنت متصل نیستند، به منظور افزایش امنیت دارایی‌ها و جلوگیری از حملات هکری.
ذخیره‌سازی آنلاین ارزهای دیجیتال به معنای نگهداری دارایی‌ها روی دستگاه‌ها یا سیستم‌هایی است که به اینترنت متصل هستند. این روش نگهداری آسان تر و سریع تر است، اما به دلیل اتصال دائمی به اینترنت، ریسک سرقت و حملات هکری افزایش می‌یابد. کاربران باید با دقت از کیف پول‌های آنلاین استفاده کنند و نکات امنیتی را رعایت نمایند.
ذخیره‌سازی سرد به روش نگهداری ارزهای دیجیتال در دستگاه‌ها یا مکان‌هایی گفته می‌شود که به اینترنت متصل نیستند. از جمله این روش‌ها می‌توان به کیف پول‌های سخت‌افزاری، فلش USB آفلاین، کامپیوترهای جداشده از شبکه و کیف پول‌های کاغذی اشاره کرد. این نوع ذخیره‌سازی امن‌ترین روش نگهداری رمزارزهاست و احتمال هک و سرقت در آن به حداقل می‌رسد.
ذخیره‌سازی گرم به نگهداری کلیدهای خصوصی به صورت آنلاین گفته می‌شود که دسترسی سریع و آسان به ارزهای دیجیتال را فراهم می‌کند. انواع کیف پول‌های دسکتاپ، موبایل، تحت وب و افزونه‌های مرورگر از جمله کیف پول‌های گرم هستند که به اینترنت متصل بوده و برای تراکنش‌های روزمره مناسب‌اند، اما به دلیل اتصال دائم، ریسک امنیتی بیشتری دارند.
راهکارهای لایه دوم مجموعه تکنولوژی‌هایی هستند که روی بلاکچین‌های عمومی اجرا می‌شوند تا مشکل مقیاس‌پذیری و کارایی را به ویژه در تراکنش‌های کوچک و سریع حل کنند. نمونه‌های معروف این راهکارها شامل شبکه لایتنینگ (Lightning Network)، پلاسما (Plasma) و TrueBit هستند که به کاهش هزینه‌ها و افزایش سرعت انجام تراکنش‌ها کمک می‌کنند.
راه‌حل‌های مقیاس‌پذیری تکنیک‌ها و فناوری‌هایی هستند که برای رفع محدودیت‌های تعداد تراکنش در شبکه‌های بلاکچین طراحی شده‌اند. از جمله این راه‌حل‌ها می‌توان به رول‌آپ‌ها (Rollups)، شاردینگ (Sharding)، آپتیمیسم (Optimism) و شبکه لایتنینگ اشاره کرد که به افزایش ظرفیت شبکه و کاهش هزینه‌ها کمک می‌کنند.
رتبه یا جایگاه یک ارز دیجیتال نشان‌دهنده موقعیت نسبی آن از نظر ارزش بازار (Market Cap) است. این رتبه‌بندی به سرمایه‌گذاران کمک می‌کند تا محبوبیت و اندازه پروژه‌های رمزنگاری را بهتر ارزیابی کنند.
رمزنگاری شاخه‌ای از علم است که برای محافظت و ایمن‌سازی اطلاعات در برابر دسترسی غیرمجاز طراحی شده است. این علم از هزاران سال پیش، از مصر باستان آغاز شده و در طول زمان به روش‌های پیچیده‌تری تبدیل شده است. امروزه رمزنگاری پایه اصلی امنیت شبکه‌های بلاکچین و ارزهای دیجیتال است و رمزگشایی آن به قدرت محاسباتی بسیار بالا نیاز دارد.
زنجیره تامین شبکه‌ای از شرکت‌ها، افراد و منابع است که در تولید، حمل و نقل و توزیع یک محصول یا خدمت نقش دارند. فناوری بلاکچین می‌تواند شفافیت و ردیابی در زنجیره تامین را افزایش دهد.
زنجیره جانبی یا Side Chain دفتر کل بلاکچینی جداگانه‌ای است که موازی با بلاکچین اصلی اجرا می‌شود و قابلیت برقراری ارتباط دو طرفه با آن را دارد. این امکان به زنجیره جانبی اجازه می‌دهد که به طور مستقل فعالیت کند و از پروتکل‌های خاص خود بهره ببرد.
زنجیره رله بخش مرکزی و هسته اصلی شبکه پولکادات (POL) است که هماهنگی و ارتباط بین سایر زنجیره‌های موازی را مدیریت می‌کند و قلب اکوسیستم پولکادات (POL) محسوب می‌شود.
ساتوشی کوچکترین واحد بیت کوین (BTC) است که برابر با ۰.۰۰۰۰۰۰۰۱ بیت کوین می‌باشد. تراکنش‌های کوچکتر از ۵۴۶ ساتوشی به عنوان گرد و خاک (dust) شناخته می‌شوند و معمولاً توسط ماینرها پردازش نمی‌شوند.
ساتوشی ناکاموتو نام مستعار خالق یا خالقان بیت کوین (BTC) است که پروتکل بیت کوین (BTC) و نرم‌افزار اولیه آن را در سال ۲۰۰۹ معرفی کردند. هویت واقعی ساتوشی تاکنون فاش نشده و همچنان یکی از رازهای بزرگ دنیای رمزنگاری است.
دائو (DAO) نوعی سازمان است که قوانین و عملکرد آن به صورت خودکار و از طریق قراردادهای هوشمند روی بلاکچین اجرا می‌شود. این سازمان‌ها بدون مدیریت مرکزی و به شکل کاملاً غیرمتمرکز فعالیت می‌کنند.
شارد به بخشی از شبکه بلاکچین گفته می‌شود که شامل داده‌ها و سوابق تراکنش‌های خاص خود است و به منظور افزایش مقیاس‌پذیری شبکه، بلاکچین به چند شارد تقسیم می‌شود.
شاردینگ یک تکنیک مقیاس‌پذیری است که با تقسیم بلاکچین به بخش‌های جداگانه (شاردها) امکان پردازش موازی داده‌ها را فراهم می‌کند و باعث افزایش سرعت و ظرفیت تراکنش‌ها می‌شود.
شبکه مجموعه‌ای از کامپیوترها یا نودها است که به یکدیگر متصل‌اند و داده‌ها و تراکنش‌ها را به اشتراک می‌گذارند. در بلاکچین، شبکه مجموعه نودهایی است که به تایید و ثبت تراکنش‌ها می‌پردازند.
نوعی شبکه است که داده‌ها و توان محاسباتی آن بین چندین نود در نقاط مختلف به صورت توزیع شده قرار دارد و هیچ نقطه مرکزی برای کنترل آن وجود ندارد.
اصطلاحی تحقیرآمیز برای کوین‌هایی است که هیچ کاربرد، ارزش یا پشتیبانی قابل قبولی ندارند و معمولاً برای کلاهبرداری یا دستکاری بازار به کار می‌روند.
تبلیغ و ترویج پرشور و اغلب اغراق‌آمیز یک رمز ارز یا پروژه‌ای به منظور جذب سرمایه‌گذار یا افزایش قیمت آن.
پلتفرمی برای خرید و فروش ارزهای دیجیتال به صورت مستقیم بین کاربران بدون نیاز به واسطه یا نهاد مرکزی. کدهای این صرافی‌ها متن‌باز است و همه می‌توانند عملکرد آن ها را بررسی کنند.
صرافی‌هایی که تحت مدیریت یک شرکت یا گروه خاص به صورت متمرکز فعالیت می‌کنند و مسئول نگهداری دارایی‌ها و اجرای معاملات کاربران هستند. مثال بارز آن صرافی بایننس است.
یک روش کلاهبرداری است که طی آن قیمت یک رمز ارز با خریدهای گسترده و مصنوعی به سرعت افزایش یافته (پامپ) و سپس فروش ناگهانی باعث سقوط قیمت (دامپ) می‌شود. این چرخه برای سودجویی گروهی خاص تکرار می‌شود و سرمایه‌گذاران معمولاً ضرر می‌کنند.
کلاهبرداری سرمایه‌گذاری که وعده سود بالا و تضمین شده می‌دهد اما سودهای پرداخت شده از سرمایه‌گذاری افراد جدید تامین می‌شود. وقتی جذب سرمایه‌گذاران جدید متوقف شود، کل سیستم فرو می‌پاشد و سرمایه افراد از دست می‌رود.
مشابه با ICO است اما تمرکز آن بر روی عرضه توکن با کاربرد واقعی در نرم‌افزارها یا استفاده در اکوسیستم ارز دیجیتال است.
عرضه اولیه جایزه یا IBO فرآیندی با مدت محدود می باشد که طی آن، ارز دیجیتال جدیدی در اختیار عموم قرار می‌گیرد و در بین کسانی که زمان و مهارت خود را صرف کرده‌اند تا ارز دیجیتال جایزه بگیرند توزیع می‌شود. برخلاف ICO که طی آن باید کوین خریداری نمایند، در IBO بیشتر به تعهد ذهنی و عملکرد از جانب دریافت کننده نیاز است.
IEO یکی از روش‌های فروش رمزارز می باشد که در آن یک صرافی به نمایندگی از یک استارتاپ اقدام به عرضه ارزهای دیجیتال آن استارتاپ می نماید.
IEO یکی از روش‌های فروش توکن است که در آن یک صرافی به نمایندگی از یک استارتاپ اقدام به عرضه توکن‌های آن استارتاپ می نماید.
IDO یکی از مدل‌های جذب سرمایه و فروش توکن در حوزه دیفای و صرافی‌های غیرمتمرکز است. IDO برخلاف روش‌های ICO و IEO غیر متمرکز است و کاربرد آن در پروتکل‌های دیفای است که برای ساخت سیستم‌های مالی نوآورانه و مقیاس‌پذیر استفاده می‌شود.
نوعی فرآیند جذب سرمایه یا فروش عمومی برای شرکت‌های نوپا است که در این فرآیند، از فروش اولیه ارز دیجیتال به عنوان ابزار جذب سرمایه استفاده می‌شود. به دلیل ظهور پروژه‌های کلاهبرداری و دستکاری در بازار، فرآیندهای ICO مورد انتقاد هستند.
غیرمتمرکزسازی به ویژگی سیستمی اشاره می نماید که در آن، نودها یا عاملان موجود به صورت توزیع شده فعالیت می نمایند تا به هدف کلی دست یابند. در بلاک چین، عدم تمرکز به انتقال کنترل و تصمیم گیری از یک نهاد متمرکز (فرد، سازمان یا گروه آن) به یک شبکه توزیع شده اشاره دارد.
سیستم کسب درآمد ارز دیجیتال بر بستر وب سایت یا برنامه هایی‌ست که به کاربران به ازای انجام وظایف مشخصی، جایزه می‌دهد. فاست روشی است که هنگام عرضه اولیه آلتکوین استفاده می‌شود تا نظر افراد را به کوین مورد نظر جلب نمایند.
فناوری موجود در دفتر کل توزیع شده است. یک پایگاه داده که توسط چندین شرکت کننده در چندین مکان به اشتراک گذاشته شده است. این فناوری که مبنای ساخت بلاکچین است اغلب اوقات در بافت شرکتی مورد بحث قرار می‌گیرد.
فورک ها یا جداسازی زنجیره، نسخه دیگری از بلاکچین مورد نظر را ایجاد می نمایند و پس از آن، دو بلاکچین وجود خواهد داشت که همزمان با هم اجرا می‌شوند. برای مثال می‌توان به اتریوم و اتریوم کلاسیک اشاره کرد.
مخفف عبارت Fear of Missing Out به معنای ترس از دست دادن فرصت سرمایه گذاری است. این احساس معمولا در بازارهای صعودی و زمانی که قیمت رمز ارزها افزایش می‌یابد در سرمایه گذار یا تریدر ایجاد می‌شود.
فومو بسیار خطرناک می باشد و باعث تصمیمات احساسی، خرید در قله و در نهایت ضرر سرمایه گذاری می‌شود.
ارز یا پول فیات، پول رایج قانونی است که توسط دولت و بخش‌های آن نظیر خزانه‌داری فدرال و سیستم بانکداری دولتی نظیر بانکداری ذخیره کسری پشتیبانی می‌شود. فیات می‌تواند به صورت پول فیزیکی یا الکترونیکی وجود داشته باشد.
یکی از متداول‌ترین تکنیک‌های حملات سایبری به شمار می آید. فیشینگ زمانی اتفاق می‌افتد که شخصی یا گروهی خود را جای نهاد یا کسب‌وکار معتبر جای می‌زنند و با فریب کاربران، اطلاعات مهمی مثل جزئیات کارت اعتباری، نام کاربری و رمز عبور آنها را جمع‌آوری می نمایند.
این حملات در حوز ارزهای دیجیتال نیز بسیار متداول هستند؛ برای مثال، مهاجم می تواند یک وبسایت واقعی را عینا کپی نماید و تنها تعدادی از کاراکترهای لینک آن را تغییر دهد تا کاربران متوجه تفاوت این سایت با سایت اصلی نشوند.
در این وبسایت مهاجم آدرس کیف پول خود را قرار می‌دهد و پس از آن که کاربر از این سایت خرید کرد، تراکنش مستقیم وارد کیف پول مهاجم می‌شود و به سرقت می‌رود.
بعضی از ارزهای دیجیتال دارای سیستمی هستند که از طریق آن، ماینرها با ارزهای دیجیتال تازه ایجاد شده، جایزه دریافت می نمیاند.
دریافت این جایزه‌ها در قبال ایجاد بلاک‌های جدید و با در اختیار گذاشتن توان هش ماینرها انجام می‌گیرد. به ارزهای دیجیتال که چنین قابلیتی دارند و از طریق فرآیند تایید می‌توانند کوین‌های جدید تولید نماید، ارز قابل استخراج گفته می‌شود.
مفهوم Fungible به قابل تعویض بودن یک رمز ارز اشاره دارد. قابلیت تعویض به معنی قابلیت حفظ کردن ارزش استاندارد ارزهای دیجیتال مورد نظر است. به علاوه، این رمزارز باید قابلیت پذیرش یکنواخت را نیز داشته باشد.
بدین معنا که تاریخچه این ارز دیجیتال، نباید بر روی ارزش کنونی‌اش تاثیر بگذارد و قیمت هر واحد از آن یکسان باشد. تمام ارزهای دیجیتال به غیر از NFTها، از این نوع هستند.
قرارداد هوشمند یک پروتکل رایانه ای است که هدف آن تسهیل، تایید یا اجرای قرارداد بر بستر بلاکچین بدون دخالت شخص ثالث است. در واقع نوعی قرارداد است که در صورت محقق شدن شرایط ذکر شده در آن، به شکل اتوماتیک اجرا می‌شود.
این نوع از قراردادها، ابتدا در شبکه اتریوم توسعه یافت و اکنون بسیاری از شبکه‌های مختلف بلاکچین از انواع متفاوت آن استفاده می نمایند.
اصطلاح مورد استفاده در پلتفرم اتریوم بوده و به قیمتی اشاره دارد که تمایل دارید برای تراکنش پرداخت کنید. هرچه قیمت گس بالاتر انتخاب شود، ماینرهای شبکه تمایل بیشتری برای تایید تراکنش شما دارند.
MICA مخفف Markets in Crypto-Assets Regulation است و به قانونی اروپایی اشاره دارد که برای تنظیم و نظارت بر بازار دارایی‌های رمزنگاری‌شده (کریپتوکارنسی‌ها) طراحی شده است. این قانون توسط اتحادیه اروپا تصویب شده و هدف اصلی آن ایجاد چارچوبی قانونی، شفاف و یکنواخت برای تمامی کشورهای عضو اتحادیه اروپاست.
مشکل مقیاس‌پذیری به محدودیت تعداد تراکنش‌های یک شبکه بلاکچین در ثانیه اشاره دارد. با شلوغ شدن شبکه، هزینه انتقال نیز بالا می‌رود.
وایت پیپرها هدف و تکنولوژی پشت یک پروژه را توضیح می‌دهند. آنها معمولا شامل وضعیت، نمودارها و دلایل قانع کننده‌ای هستند که سرمایه گذاران را مجاب به خرید رمز ارز مربوطه می نماید. ارائه مقاله سفید یک مرحله اساسی برای یک استارتاپ ارزهای دیجیتال ، برای اثبات حرفه‌ای و قانونی بودن پروژه است و همچنین به سرمایه‌گذاران کمک می نماید تا تفاوت‌های پروژه با رقبای خود را درک نماید.
بهترین تخمین از تعداد رمزارزهایی است که در بازار در گردش هستند و در دست عموم است. موجودی در گردش رمزارز ها در تحلیل فاندامنتال کاربرد فراوانی دارد.
عرضه کل به تعداد کوین‌ها یا توکن‌هایی می‌گویند که اکنون تولید یا استخراج شده‌اند. این شامل تمام رمزارزهای از قبل ماین شده، قفل شده و گم شده هستند. به عنوان یک قانون، عرضه کل یک رمز ارز می‌تواند بالاتر یا مساوی با عرضه در گردش (Circulating Supply) باشد. به علاوه، Total Supply با Max Supply تفاوت دارد. حداکثر عرضه شامل تعداد ارزهای دیجیتال که در آینده تولید خواهند شد نیز می‌شود؛ اما کل عرضه این را شامل نمی‌شود. تریدرهای حرفه‌ای به عرضه کل به عنوان یک معیار اصلی برای تحلیل‌های خود توجه می نمایند. هر چه مقدار کل عرضه یک ارز رمزنگاری شده بیشتر باشد، ارزش و قیمت آن کمتر خواهد بود.
یک واحد بیت کوین شامل یک میلیون میکرو بیت کوین است. به عبارتی، میکرو بیتکوین ۰.۰۰۰۰۰۱ بیت کوین است. از آنجایی که بیت کوین می‌تواند به بخش‌های بسیار کوچک تقسیم شود، برای سادگی کار، به جای گفتن ۱ میلیونم بیت کوین، می‌گویند ۱ میکروبیتکوین برای شما ارسال کردم
لایت کوین نام یک شبکه بلاکچین است که توسط چارلی لی در سال ۲۰۱۱ معرفی شده است. رمز ارز این شبکه نیز لایت کوین بوده و نماد آن LTC است.
به هر کامیپوتری که در شبکه بلاکچین فعالیت می نماید، یک نود گفته می‌شود. مثلاً شبکه بیتکوین از هزاران نود کامیپوتری در سراسر جهان تشکیل شده که بیتکوین را تبدیل به یک سیستم اقتصادی توزیع‌شده و همتا‌به‌همتا می نماید.
برای هر رمز ارزی که قیمت آن با حرکات بزرگ رو به بالا یا پایین مواجه می‌شود، می‌گوییم که این ارز دیجیتال دچار نوسان شده است. یکی از بهترین مثال‌ها برای این واژه، اکتبر ۲۰۱۷ و دسامبر ۲۰۱۸ است، که بیت کوین به بالاترین قیمت آن زمان خود یعنی حدود ۲۰ هزار دلار رسید. نوسان قیمت BTC در آن زمان ۸ درصد بود، که نوسان زیادی محسوب می‌شود.
اصطلاحی برای توصیف سرمایه‌گذارانی است که مقدار بسیار زیادی ارز دیجیتال دارند؛ مخصوصا کسانی که سرمایه آنها به اندازه‌ای است که می‌توانند بازار را دستکاری نمایند. این اصطلاح برای سرمایه گذاران سازمانی و صرافی‌ها نیز استفاده می‌شود. بزرگترین افراد نهنگ در بازار بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو با حدود ۱ میلیون بیت کوین و برادران وینکلواس (Winklevoss) با دارایی حدود ۱۲۰ تا ۱۷۰ هزار بیت کوین هستند. از سرمایه‌گذاران سازمانی نیز شرکت‌های تسلا و مایکرواستراتژی صدها هزار بیتکوین در اختیار دارند.
به فرآیند استفاده کردن از یک رایانه برای دستکاری رایانه یا سیستم‌های رایانه‌ای دیگر به صورت غیرمجاز، هک کردن گفته می‌شود. هکرها آثار مخربی در صنعت رمز ارزها دارند؛ آنها سالانه میلیاردها دلار از صرافی‌ها، سرویس‌های واسطه و کیف پول‌های نرم افزاری کاربران به سرقت می‌برند
واچ لیست قابلیتی در پلتفرم‌های ردیابی قیمت ارز دیجیتال است که کاربران می‌توانند با آن لیستی شخصی از رمزارزهای محبوب خود ایجاد کنند و تغییرات قیمتی را به صورت لحظه‌ای دنبال نمایند.
وایت لیست به فهرستی از کاربران تاییدشده اشاره دارد که در عرضه‌های اولیه توکن یا پروژه‌های بلاکچینی ثبت‌نام کرده‌اند. تنها افرادی که در این لیست قرار دارند می‌توانند در عرضه اولیه شرکت کنند یا از مزایای خاصی برخوردار شوند.
نسل اول وب، محیطی ایستا و فقط خواندنی بود که محتوای وب‌سایت‌ها اغلب به صورت استاتیک و بدون تعامل با کاربران ارائه می‌شد. این وب فاقد تبلیغات، تعامل اجتماعی و قابلیت تولید محتوا توسط کاربران بود.
نسل اول وب، محیطی ایستا و فقط خواندنی بود که محتوای وب‌سایت‌ها اغلب به صورت استاتیک و بدون تعامل با کاربران ارائه می‌شد. این وب فاقد تبلیغات، تعامل اجتماعی و قابلیت تولید محتوا توسط کاربران بود.
موقعیتی است که معامله‌گر انتظار کاهش قیمت را دارد و اقدام به فروش استقراضی در معاملات مارجین می‌کند تا از کاهش قیمت سود کسب کند.
این موقعیت زمانی اتخاذ می‌شود که معامله‌گر انتظار رشد قیمت را دارد و با خرید استقراضی وارد بازار می‌شود تا از افزایش قیمت سود بگیرد.
وی کوچکترین واحد رمز ارز اتر در شبکه اتریوم (ETH) است. هر 1 اتر برابر با 1 کوین کوادریلیون وی (10^18 وی) است. این تقسیم‌پذیری مانند ساتوشی در بیت کوین (BTC) است.
وی یکی از بنیان‌گذاران اتریوم (ETH) و خالق اصلی آن است. بوترین همچنین از پایه‌گذاران مجله بیت کوین (BTC) نیز بوده و یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های دنیای بلاکچین به شمار می‌رود.
پروتکل مجموعه‌ای از قوانین مشخص است که انتقال اطلاعات در بلاکچین را تعریف می‌کند. هر شبکه بلاکچینی از یک یا چند پروتکل برای تایید تراکنش، امنیت شبکه و اجماع استفاده می‌کند.
EIP مخفف Ethereum Improvement Proposal است و به اسنادی گفته می‌شود که تغییرات یا بهبودهای پیشنهادی در شبکه اتریوم (ETH) را شرح می‌دهند. این پروپوزال‌ها نقش کلیدی در توسعه این بلاکچین دارند.
پلتفرم به بستری دیجیتال گفته می‌شود که نرم‌افزارها یا اپلیکیشن‌های بلاکچینی روی آن توسعه داده می‌شوند. صرافی‌های ارز دیجیتال، بازی‌های بلاکچینی و پروژه‌های دیفای نمونه‌هایی از پلتفرم‌های رمزارزی هستند.
کیف پول یا آدرسی که برای تایید تراکنش، نیاز به بیش از یک امضا یا کلید خصوصی دارد. این ویژگی امنیت تراکنش‌ها را افزایش داده و در کیف پول‌های سازمانی یا صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک کاربرد زیادی دارد.
کارمزدی که برای تایید تراکنش در شبکه‌های بلاکچینی پرداخت می‌شود. میزان این کارمزد بسته به ترافیک شبکه، نوع بلاکچین و پیچیدگی تراکنش متفاوت است.
رمزارزی که روی بلاکچین اختصاصی خودش فعالیت می‌کند، مانند بیتکوین (BTC)، اتریوم(ETH) و ریپل(XRP). برخلاف توکن‌ها، کوین‌ها بلاکچین بومی دارند و مستقل عمل می‌کنند.
ابزاری دیجیتال یا فیزیکی برای ذخیره، ارسال و دریافت ارز دیجیتال است. کیف پول‌ها به دو دسته سرد (آفلاین) و گرم (آنلاین) تقسیم می‌شوند و نقش کلیدی در امنیت دارایی‌های دیجیتالی دارند.
دستگاهی فیزیکی برای ذخیره‌سازی امن کلیدهای خصوصی کاربران. این کیف پول‌ها مانند Ledger و Trezor به صورت آفلاین کار می‌کنند و امنیت بالایی دارند.
نوعی کیف پول که به اینترنت متصل نیست و برای نگهداری بلندمدت رمزارزها استفاده می‌شود. نمونه‌های آن شامل کیف پول سخت‌افزاری و کاغذی است.
کیف پولی که روی گوشی نصب می‌شود و دسترسی سریع به دارایی‌ها را فراهم می‌کند. این نوع کیف پول به اینترنت متصل است و به عنوان کیف پول گرم شناخته می‌شود.
نسخه چاپی کلید خصوصی و عمومی روی یک برگه کاغذ. اگرچه از نظر هک ایمن است، اما در صورت گم‌شدن یا خراب شدن، دارایی‌ها برای همیشه از دست می‌روند.
اصطلاحی برای توصیف معامله‌گرانی که انتظار رشد قیمت دارند و با اقدامات خود بازار را صعودی می‌کنند.
واحد اندازه‌گیری کارمزد در شبکه اتریوم(ETH). مقدار گس مصرف‌شده بسته به عملیات و ترافیک شبکه متفاوت است و کاربر می‌تواند برای افزایش سرعت، گس بیشتری پرداخت کند.
نوعی الگوریتم اجماع است که در آن تنها افراد یا نهادهای معتبر می‌توانند بلاک تولید کنند. این مکانیزم بیشتر در بلاکچین‌های خصوصی استفاده می‌شود.
در این روش، قدرت اعتبارسنجی و تولید بلاک‌ها براساس مقدار رمزارزهای استیک‌شده توسط هر نود محاسبه می‌شود. این الگوریتم نسبت به اثبات کار، انرژی کمتری مصرف می‌کند.